نام فایل : 1نظام هاي اقتصادي

فرمت : .ppt

تعداد صفحه/اسلاید : 12

حجم : 812 کیلوبایت

بنام خدا
نظام هاي اقتصادي
چند نکته مقدماتي
تقسيم بندي هاي متداول نظام هاي اقتصادي (که عمدتاً برگرفته از آرای کارل مارکس است) بيشتر با روند طي شده در کشورهاي اروپايي تطابق دارد.
حتي در کشورهاي اروپايي هم مراحل مربوط به تغيير و تحول نظامها به صورت همزمان اتفاق نيافتاده است.
هيچ يک از اين نظام ها در عمل به شکل خالص وجود نداشته است. به وي‍ژه آنکه تحول نظام ها تدريجي بوده و يک نظام به طور ناگهاني جاي خود را به نظام جديد نداده است.
مواردي از بازگشت به نظام قبلي وجود دارد.


طبقه بندی نظام های اقتصادی
مارکس تحولات کلان اجتماعی را ناشی از تحول شیوه تولید می داند.
عناصر تشکیل دهنده شیوه تولید عبارتند از:
نیروهای تولیدی (شامل نیروی کار، دانش نهفته در ابزارهای تولید و ....)
روابط تولیدی اعم از روابط فنی و اجتماعی (شامل مالکیت، قدرت و سایر روابط ناظر به دارایی های تولیدی جامعه و نیز انجمن ها، اتحادیه ها و روابط میان طبقات اجتماعی)
به عقیده وی هر گاه روابط تولیدی (به ویژه مناسبات مالکیت) هماهنگی خود را با نیروهای تولیدی از دست بدهد شیوه تولید در هم شکسته خواهد شد.
طبقه بندی تاریخی نظام های اقتصادی-2
از نگاه مارکس شیوه های تولیدی که در تاریخ تجربه شده يا خواهد شد عبارتند از:
کمون اولیه (که در آن سبک زندگی بیشتر به صورت شکار و گردآوری است)
شیوه تولید آسیایی (که در چین، هند و مصر باستان برقرار بوده است)
شیوه تولید برده داری (که در روم و یونان باستان رواج داشته است)
فئودالیسم
سرمایه داری
سوسیالیسم – کمونیسم
محور اصلی مطالعات مارکس فئوداليسم، سرمایه داری و سوسياليسم است.
پيش از ورود به بحث فئوداليسم لازم است درباره اقتصاد در جوامع سنتي تامل بيشتري داشته باشيم.
انسان شناسی اقتصادی
بخش مهمی از دانش ما درباره سبک زندگی جوامع بدوی و اجتماعات سنتي حاصل مطالعات انجام گرفته در عرصه «انسان شناسی اقتصادی» است.
کارل پولانی (1964-1886) از برجسته ترین متخصصان تاریخ اقتصاد و انسان شناسی اقتصادی است.
وی دو رویکرد به اقتصاد را تفکیک می کند:
رویکرد صورت گرا: اختصاص به جامعه مدرن سرمایه داری دارد و اقتصاد نئوکلاسيک نمونه کامل آن است.
رویکرد ذاتگرا: که تصوير دقيق تري از انسان در جوامع غير سرمايه داري به دست مي دهد.
تلقي هاي رويکرد صورتگرا
انگيزه انسان از فعاليت اقتصادي کسب سود است. (انسان اقتصادي)
انگيزه کسب سود انسان را به مبادله بازاري مي کشاند.
اگر انسان ها به حال خود رها شوند بازارها به طرزي خودجوش سر بر مي آورند.
....